มดน้อยแทนคุณ

มดน้อยแทนคุณ

ณ ป่าใหญ่แห่งหนึ่งเป็นป่าที่อุดมสมบูรณ์มาก มีทั้งผลไม้ที่ออกผลทั้งปี ลำธาร คลอง หนองบึงมีครบถ้วน ขณะนั้นเอง มีลิงแม่ลูกอ่อนกำลังห้อยโหนต้นไม้ หากิน

ขณะที่ลิงแม่ลูกอ่อนกำลังหาของกินอยู่นั้น บังเอิญสายตาได้สะดุดเข้ากับอะไรอย่างหนึ่ง เจ้าสิ่งนั้นกำลังตะเกียกตะกายว่ายน้ำอยู่ในบึงใหญ่ เพื่อพยายามเอาชีวิตรอด...เจ้ามดตัวน้อยๆนั่นเอง

ลิงแม่ลูกอ่อนรู้สึกสงสารเป็นยิ่งนัก ที่มดน้อยพยายามว่ายเข้าฝั่งแต่ได้ทีละนิดและเริ่มอ่อนแรง ลิงแม่ลูกอ่อนจึงหาวิธีช่วยมดด้วยการหากิ่งไม้ยาวๆยื่นลงไปในน้ำ เพื่อให้มดน้อยเกาะขึ้นมาเจ้า

ในที่สุดเจ้ามดน้อยก็พยายามเกาะขึ้นมาจนได้จึงได้รอดจากความตาย

เจ้ามเขอบอกขอบใจลิงแม่ลูกอ่อนเป็นหนักหนาและสัญญาว่าจะไม่ลืมบุณคุณในครั้งนี้

วันต่อมา ลิงแม่ลูกอ่อนก็ออกมาหากินที่ต้นไม้ต้นเดิมอีก เพราะมีผลไม้มากมาย ในขณะที่กำลังหาผลไม้อยู่นั้น มีนายพรานคนหนึ่งกำลังมองหาสัตว์ที่กำลังจะล่าสัตว์ ได้เข้ามาถึงบริเวณนั้น ลิงแม่ลูกอ่อนไม่ทันได้ระวังตัว นายพรานจึงซุ่มอยู่หลังพุ่มไม้ หวังจะยิงแม่ลิงเพื่อนำลูกลิงไปขาย

ในขณะที่นายพรานกำลังจะลั่นไกปืน มดน้อยที่ลิงแม่ลูกอ่อนเคยช่วยไว้ได้เห็นเหตุการณ์โดยตลอดจึงไต่ขึ้นไปกัดตามลำตัวของนายพราน กัดตรงโน้น กัดตรงนี้

นายพรานสะดุ้งโหยงและสร้างความเจ็บปวดให้ยิ่งนัก ทั้งปวดแสบปวดร้อน กระโดดโลดเต้นร้องลั่น จนลิงแม่ลูกอ่อนรู้ตัวว่ามีอันตรายจึงได้วิ่งหนีไป

วันนั้นนายพรานไม่ได้อะไรกลับบ้านเลย เข้าต้องกลับไปด้วยความผิดหวัง

ส่วนทางด้านเจ้ามดตัวน้อย ก็สามารถหลบหลีกเงื้อมมือของนายพรานได้ และดีใจมีความสุขมากที่ได้ช่วยผู้มีพระคุณ รอดชีวิตไปได้อย่างหวุดหวิด

นิทานเรื่องนี้อยากจะบอกว่า
"บุญคุณต้องทดแทน แค้นไม่จำเป็นต้องชำนะ"